- AESCHINES
- I.AESCHINESAtheniensis Orator, Demosthenis aemulus, cuius orationes tres exstant, Charites Graecis, et aliquot epistolae, Musae dictae. Praeter hunc alii septem clarûere. Primus, Philosophus, Socratis discipulus. Secundus, qui artem Oratoriam conscripsit. Tertius, ex Arcadia profectus. Quartus, Mitylenaeus, quem Flagellum oratorum vocabant. Quintus, Neapolitanus, Philosophus Academicus, Melanthii Rhodii discipulus. Septimus, Milesius scriptor. Octavus, statuarius. Laert. l. 2. in vita Aeschinis. Voss. de Scient. Mathem. c. 4. §. 5. et de Sectis Phil. c. 9. §. 1. Porro prior Aeschines, cum orationem, quâ fuerat usus adversus Demosthenem, Rhodi legisset, legit et defensionem eiusdem Demosthenis, ob quam depulsus fuerat in exilium, mirantibusque amicis, tum eos magis miraturos dixit, si ipsum orantem audivissent. Plin. l. 7. c. 30. Cum Rhodum secessisset, institutit extemporalem orationem habere, et declamare exercitationis causâ: quod tamen factum Fabius scribit circa Demetrii tempora, an vero ab eo institutum, non sibi constare. Postea Samum cum venisset, ibi paulo pôst obiit, Plut. de 10. Orat.II.AESCHINESCharius vel Lysaniae fil. Socartis Discipulus, quem inter alios Dialogos Suidas censet scripsisse Axiochum. Eius meminit Aristophan. Crabron. v. 514. E.III.AESCHINESChius Empiricus, qui multos vel solô aspectu peremerat, Eunapium sophistam, qui Athenas studiorum causâ venerat, morti iam vicinum instrumentis quibusdam diductô oris hiatu medicamentum infundens, vitae restituit: subito enim soluta est alvus, et aeger loqui coepit: hôc unô factô superiora errata omnia obliteravit. Eunapius in Proaeresio.IV.AESCHINESEmpiricus Atheniensis, qui ex erematorum hominum cinere anginis medebatur et tonsillis, uvisque et carcinomatis: hoc medicamentum vocabat Botryon Plin. l. 28. c. 4. Item nomen unius ex tribus sectis, quae ex Montanistarum haeresi suppullulârunt? Hi praeter reliquos errores, Iesum Christum FiliumPatremque in SS. Trinitate esse, fabulati sunt. Epihphan. et Philastr. de Haeres.V.AESCHINESSelli fil. Athenis omnium gloriosissimus et vanissimus. Vide Sellus, et Aristoph. Vesp. v. 451. 519.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.